Meditatio

Lord Jesus. Meek and humble of heart, Hear me.
From the desire of being esteemed, Deliver me, Jesus.
From the desire of being loved, Deliver me, Jesus.
From the desire of being extolled, Deliver me, Jesus.
From the desire of being honored, Deliver me, Jesus.
From the desire of being praised, Deliver me, Jesus.
From the desire of being preferred to others, Deliver me, Jesus.
From the desire of being consulted, Deliver me, Jesus.
From the desire of being approved, Deliver me, Jesus.
From the fear of being humiliated, Deliver me, Jesus.
From the fear of being despised, Deliver me, Jesus.
From the fear of suffering rebukes, Deliver me, Jesus.
From the fear of being calumniated, Deliver me, Jesus.
From the fear of being forgotten, Deliver me, Jesus.
From the fear of being ridiculed, Deliver me, Jesus.
From the fear of being wronged, Deliver me, Jesus.
From the fear of being suspected, Deliver me, Jesus.
That others may be loved more than I, Jesus, grant me the grace to desire it.
That others may be esteemed more than I, Jesus, grant me the grace to desire it.
That, in the opinion of the world, others may increase and I may decrease, Jesus, grant me the grace to desire it.
That others may be chosen and I set aside, Jesus, grant me the grace to desire it.
That others may be praised and I unnoticed, Jesus, grant me the grace to desire it.
That others may be preferred to me in everything, Jesus, grant me the grace to desire it.
That others may become holier than I, provided that I may become as holy as I should, Jesus, grant me the grace to desire it.

Rafael Cardinal Merry del Val (1865-1930)

 

 

Erfreut euch, ihr Herzen, Entweichet, ihr Schmerzen, Es lebet der Heiland und herrschet in euch. Ihr könnet verjagen Das Trauren, das Fürchten, das ängstliche Zagen, Der Heiland erquicket sein geistliches Reich.

Wo ich gehe – du!
Wo ich stehe – du!
Nur du, wieder du, immer du!
Du, du, du!
Ergeht’s mir gut – du!
Wenn’s weh mir tut – du!
Nur du, wieder du, immer du!
Du, du, du!
Himmel – du, Erde – du,
Oben – du, unten – du,
Wohin ich mich wende,
am jedem Ende.
Nur du, wieder du, immer du!
Du, du, du!

 

Martin Buber (1878-1965)

 

‘Het hart van de mens is een duistere afgrond en het vraagt moed om zonder angst in de diepten te leren kijken die voor het ongeoefende oog bodemloos lijken’. (Sjestov)

‘Mediteren, de stilte opzoeken betekent voor mij ook: zonder angst in de afgrondelijke diepte van je eigen hart leren kijken. Besef krijgen van het vreemde in jezelf. Het vreemde in jezelf omarmen. Als we dat doen, komen we er op een dag misschien ook aan toe het vreemde om ons heen in de armen te sluiten… het vreemde van de ander. Het vreemde van het leven. Het vreemde van culturen, godsdiensten en levensvisies.’ (Bieke Vandekerckhove, De smaak van stilte)